Adam Öykü 58 Mayıs - Haziran 2005
Niçin Öykü Dergisi?
Bir öykü dergisi için niçin yıllar boyu yeterince çaba gösterilmedi. Öykü gözden düştüğü için mi? Bu yıllar içinde yayıncıların mı gözünden düştü öykü, okurların mı? Yazarlar da gittikçe uzaklaşmaya başlamadı mı öyküden?
Ellilerde, altmışlarda, giderek yetmişlerde yazılmış ve yayımlanmış onca öykü, öykü kitabı varken ve öykü edebiyatımız dünya edebiyatı karşısında bir yerlere konmaya çalışılırken, nasıl oldu da birdenbire unutulmaya yüz tuttu?
Diyelim ki '80'lerin kültürel yıkımı öyküyü de yerinden oynatmıştır; yayıncı öykü kitabı yayınlamaktan kaçınmış, okur yaşam kaygıları içinde yitirilmiştir... Peki yazarın yaratma itkisi nasıl durdurulabilir, yazarın düşünsel dünyasında akan öykü gücünün önüne yazardan başka kim geçebilir ki?..
Öyküyü gene kendi dışında birileri canlandırmayacak elbette ama, öykünün ve öykücülerin doğrulacak gücü bulmaları için uygun bir ortam oluşturmanın, araç gereç sağlamanın olumlu yanı yok mudur?
Var denebiliyorsa, bir öykü dergisinin gerekliliğini, giredek zorunluluğunu anlamak da kolaylaşmıyor mu? Bir öykü dergisi için çaba göstermenin hem de pek çok şeyle doldurulamayacak bir karşılığı yok mu?
Adam öykü, öykü edebiyatımızın gereksinimlerine kendince bir karşılık vermek için yola çıkıyor. Karşılığını bulacağına inanıyor...
Kasım-Aralık 1995
Adam Öykü 58 Mayıs - Haziran 2005
Niçin Öykü Dergisi?
Bir öykü dergisi için niçin yıllar boyu yeterince çaba gösterilmedi. Öykü gözden düştüğü için mi? Bu yıllar içinde yayıncıların mı gözünden düştü öykü, okurların mı? Yazarlar da gittikçe uzaklaşmaya başlamadı mı öyküden?
Ellilerde, altmışlarda, giderek yetmişlerde yazılmış ve yayımlanmış onca öykü, öykü kitabı varken ve öykü edebiyatımız dünya edebiyatı karşısında bir yerlere konmaya çalışılırken, nasıl oldu da birdenbire unutulmaya yüz tuttu?
Diyelim ki '80'lerin kültürel yıkımı öyküyü de yerinden oynatmıştır; yayıncı öykü kitabı yayınlamaktan kaçınmış, okur yaşam kaygıları içinde yitirilmiştir... Peki yazarın yaratma itkisi nasıl durdurulabilir, yazarın düşünsel dünyasında akan öykü gücünün önüne yazardan başka kim geçebilir ki?..
Öyküyü gene kendi dışında birileri canlandırmayacak elbette ama, öykünün ve öykücülerin doğrulacak gücü bulmaları için uygun bir ortam oluşturmanın, araç gereç sağlamanın olumlu yanı yok mudur?
Var denebiliyorsa, bir öykü dergisinin gerekliliğini, giredek zorunluluğunu anlamak da kolaylaşmıyor mu? Bir öykü dergisi için çaba göstermenin hem de pek çok şeyle doldurulamayacak bir karşılığı yok mu?
Adam öykü, öykü edebiyatımızın gereksinimlerine kendince bir karşılık vermek için yola çıkıyor. Karşılığını bulacağına inanıyor...
Kasım-Aralık 1995
