Kitap Hakkında;
1 Ocak 2002 tarihinde yürürlüğe giren 4721 sayılı Türk Medenî Kanunu'nun Aile Hukuku ile ilgili ikinci kitabı, değişiklikten en fazla etkilenen kısımdır. Anayasa'nın aileyi Türk toplumunun temeli olarak saydığı gerçeği karşısında, getirilen bu yeni düzenin âzamî dikkatle ele alınması, incelenmesi şarttır.
Aile Hukuku ile ilgili olarak yapılan çalışmalarda, getirilen yenilikler, özellikle de özgün bir kanun yaratmak iddiasıyla yapılmış bulunan değişiklikler, işin asıl ağırlık noktalarını teşkil etmektedir. Daha önce bu kitabın 4'üncü basısının önsözünde de belirtildiği gibi, özgünlük iddiasına rağmen İsviçre Medenî Kanunu'ndan büyük ölçüde yararlanıldığı açıkça görülmektedir. Bu, son derecede isabetli olmuştur. Ancak, nâdir de olsa rastlanan bazı önemli tercüme hataları, kanunlaştırma sürecinde kaynak İsviçre Medenî Kanunu'nda yapılan değişikliklerin gözönünde tutulmamış olması gibi esasa etkili atlamalar, bazı maddelerin yorumunda ve uygulanmasında boşluklar, dolasıyla da zorluklar yaratmaktadır. Yeni bir kanun yapılırken olmaması gereken önemli aksaklıklar! Bu önemli aksaklıklar, Medenî Kanun gibi, toplumun medenî seviyesini etkileyen bir yasal düzenleme yapılırken, daha araştırmacı, daha dikkatli ve çok önemli bir husus olarak, mütevazi olmak gerekliliğini bir kere daha gözler önüne sermektedir. Bütün bunlar, bir kanunla ilgili olarak akademik çalışmalar yapılırken önemlidir; yargı alanında sağlam, çelişkisiz kararlar verilmesi bakımından önemlidir; kısacası doğru anlama ve doğru sonuçlar bakımından önemlidir.
Geçen zaman içinde Yargıtay'ın ilgili dairelerinin olağan üstü bir gayretle bu maddeleri yorumlamaya, boşlukları doldurmaya çalıştığı görülmektedir. Zaman zaman ortaya çıkan içtihat hata ve çelişkilerinin, bu Daireler'in değerli hâkimlerince giderileceğinde hiç şüphe yoktur.
Kanun'un Anayasa hükümlerine ters düşen hükümleri, Anayasa Mahkemesi'nce iptal edilmektedir; muhtemelen bu durum devam edecektir. Ancak, büyük kanunların herhangi bir hükmüne bu şekilde, ne derecede olursa olsun dokunulursa, diğer hükümlerle uyumsuzluklar doğmaması gerekliliğine tam uyulduğunu söylemenin haksız ve yersiz olmayacağı izahı gerektirmez.
Keza, bazı özel kanunlarla yapılan değişikliklerde de özenli davranıldığını söylemek mümkün değildir.
Bütün bu söylenenlerden de anlaşılacağı üzere, Aile Hukuku alanı, üzerinde çok uzun, çok ciddî pek çok çalışmanın yapılması icap eden bir alandır. Kitabın bu basısı bu saikten hareketle hazırlanmıştır. (Altıncı basıya önsöz'den).
· Evlilik Hukuku
· Evliliğin Genel Hükümlerinin Kapsamı, Genel Hükümlere Hâkim İlkeler ve Genel Hükümlerin Gruplandırılması
· Evlilikte Mal Rejimleri
· Evliliğin Sona Ermesi
· Hısımlık
· Soybağının Kurulması
· Aile
· Vesayet
· Vesayet Düzeni
· Vesayetin Yürütülmesi
· Vesayetin Sona Ermesi
Kitap Hakkında;
1 Ocak 2002 tarihinde yürürlüğe giren 4721 sayılı Türk Medenî Kanunu'nun Aile Hukuku ile ilgili ikinci kitabı, değişiklikten en fazla etkilenen kısımdır. Anayasa'nın aileyi Türk toplumunun temeli olarak saydığı gerçeği karşısında, getirilen bu yeni düzenin âzamî dikkatle ele alınması, incelenmesi şarttır.
Aile Hukuku ile ilgili olarak yapılan çalışmalarda, getirilen yenilikler, özellikle de özgün bir kanun yaratmak iddiasıyla yapılmış bulunan değişiklikler, işin asıl ağırlık noktalarını teşkil etmektedir. Daha önce bu kitabın 4'üncü basısının önsözünde de belirtildiği gibi, özgünlük iddiasına rağmen İsviçre Medenî Kanunu'ndan büyük ölçüde yararlanıldığı açıkça görülmektedir. Bu, son derecede isabetli olmuştur. Ancak, nâdir de olsa rastlanan bazı önemli tercüme hataları, kanunlaştırma sürecinde kaynak İsviçre Medenî Kanunu'nda yapılan değişikliklerin gözönünde tutulmamış olması gibi esasa etkili atlamalar, bazı maddelerin yorumunda ve uygulanmasında boşluklar, dolasıyla da zorluklar yaratmaktadır. Yeni bir kanun yapılırken olmaması gereken önemli aksaklıklar! Bu önemli aksaklıklar, Medenî Kanun gibi, toplumun medenî seviyesini etkileyen bir yasal düzenleme yapılırken, daha araştırmacı, daha dikkatli ve çok önemli bir husus olarak, mütevazi olmak gerekliliğini bir kere daha gözler önüne sermektedir. Bütün bunlar, bir kanunla ilgili olarak akademik çalışmalar yapılırken önemlidir; yargı alanında sağlam, çelişkisiz kararlar verilmesi bakımından önemlidir; kısacası doğru anlama ve doğru sonuçlar bakımından önemlidir.
Geçen zaman içinde Yargıtay'ın ilgili dairelerinin olağan üstü bir gayretle bu maddeleri yorumlamaya, boşlukları doldurmaya çalıştığı görülmektedir. Zaman zaman ortaya çıkan içtihat hata ve çelişkilerinin, bu Daireler'in değerli hâkimlerince giderileceğinde hiç şüphe yoktur.
Kanun'un Anayasa hükümlerine ters düşen hükümleri, Anayasa Mahkemesi'nce iptal edilmektedir; muhtemelen bu durum devam edecektir. Ancak, büyük kanunların herhangi bir hükmüne bu şekilde, ne derecede olursa olsun dokunulursa, diğer hükümlerle uyumsuzluklar doğmaması gerekliliğine tam uyulduğunu söylemenin haksız ve yersiz olmayacağı izahı gerektirmez.
Keza, bazı özel kanunlarla yapılan değişikliklerde de özenli davranıldığını söylemek mümkün değildir.
Bütün bu söylenenlerden de anlaşılacağı üzere, Aile Hukuku alanı, üzerinde çok uzun, çok ciddî pek çok çalışmanın yapılması icap eden bir alandır. Kitabın bu basısı bu saikten hareketle hazırlanmıştır. (Altıncı basıya önsöz'den).
· Evlilik Hukuku
· Evliliğin Genel Hükümlerinin Kapsamı, Genel Hükümlere Hâkim İlkeler ve Genel Hükümlerin Gruplandırılması
· Evlilikte Mal Rejimleri
· Evliliğin Sona Ermesi
· Hısımlık
· Soybağının Kurulması
· Aile
· Vesayet
· Vesayet Düzeni
· Vesayetin Yürütülmesi
· Vesayetin Sona Ermesi
