"Şiirin sırlı köşküne bir taze tuğla koyuyor Şebnem Pişkin.
Kalbinin yüklerini bırakıyor kelimelerin narin omuzlarına.
Gecenin serin avuçlarına teslim ediyor bahar şebnemlerini.
Adı konulmamış ince sancılara merhem diye sürüyor merhamet hecelerini.
Uzak bir yolculuğa çıkarıyor gül gölgelerini.
'Bi daha'sı olmayan duyguların sesten hecelerini dikiyor ıssız köşelerine yüreğin.
Bir nehir yatağına doğru eritiyor dağ suskunluklarını, çözüyor taş hırçınlıklarını.
Söze yar olmak adına çıktığımız yola, Yar'in sözüne can suyu oluyor Şebnemli şiirler"
"Şiirin sırlı köşküne bir taze tuğla koyuyor Şebnem Pişkin.
Kalbinin yüklerini bırakıyor kelimelerin narin omuzlarına.
Gecenin serin avuçlarına teslim ediyor bahar şebnemlerini.
Adı konulmamış ince sancılara merhem diye sürüyor merhamet hecelerini.
Uzak bir yolculuğa çıkarıyor gül gölgelerini.
'Bi daha'sı olmayan duyguların sesten hecelerini dikiyor ıssız köşelerine yüreğin.
Bir nehir yatağına doğru eritiyor dağ suskunluklarını, çözüyor taş hırçınlıklarını.
Söze yar olmak adına çıktığımız yola, Yar'in sözüne can suyu oluyor Şebnemli şiirler"
