Bir Otel Odası

''Yaprak'ın da gözlerinden yaşlar süzülmeye başlamıştı. Devran'ı bu halde görmeye dayanamıyordu. Sandalyesinden kalkıp, Devran'ın yayına oturdu. Saçlarına dokundu, başını omuzuna yaslayıp, içinde kanayan ne varsa dindirmek istedi. Devran için yalnızlık artık elle tutulabilir bir şeydi. Yaptığı hiçbir şey yüzünden affedilmeyeceğini anlamıştı...''