İslam düşüncesi, dini olduğu kadar aynı zamanda insani, yani akli bir üretimdir. Bu düşünce sisteminde dikkatlerden kaçırılmaması gereken bir husus da ihya, inşa, ıslah ve tecdid girişimlerinin altında güçlü bir aklın yattığıdır. Bu akıl, nasslarla beraber yürüyen Müslüman aklıdır.
Felsefe kelam ilişkisi, karşılıklı tartışmalar ve reddiyeler; yorum ve yorum felsefeleri; İslam düşüncesinin klasik döneminde hakim iki çizgi olarak kabul edilen rivayet ve dirayet tarzı ve her iki tarza göre eser yazanlar; batıni - zahiri yaklaşımlar; mezheplerin kurucuları ve temel paradigmaları; düşüncenin sanatla birlikte harmanlandığı alanlar olan şiir ve edebiyat; Müslümanların iletişimin ötesinde fikir ve eser üretim araçları olan en yaygın üç ortak dili (Arapça, Farsça, Türkçe) yaşayan medeniyet dilleri olarak kullanmışlardır.
Nihayetinde rivayet ve dirayeti cem eden tarih, tefsir ve hukuk ilminin büyük önderi Taberi; kelami akımların baş imamları Eş'ari ve Maturidi; batıni ve felsefi özgün akımlar İsmaililik ve İhvan-ı Safa; İslam Felsefesi'nin ve mantığın önderlerinden Sicistani, İbn Miskeveyh, Amidi, Ebheri, Nasıruddin Tusi, Kutbuddin Razi; hem dini ilimler hem de felsefi alanda göz sahibi olan Ragıb İsfahani, Gazali, Fahruddin Razi, İbn Ataullah İskenderi, Kutbuddin Şirazi, Şerif Cürcani; dil, düşünce ve edebiyat üstatları Kirmani, Ömer Hayyam, Ziyauddin Übnu'l-Esir, Sadi Şirazi Fuzuli, Niyazi Mısri kadim medeniyetinin inşasında ana figürler olarak varlık ögtsermişlerdir.
İslam düşüncesi, dini olduğu kadar aynı zamanda insani, yani akli bir üretimdir. Bu düşünce sisteminde dikkatlerden kaçırılmaması gereken bir husus da ihya, inşa, ıslah ve tecdid girişimlerinin altında güçlü bir aklın yattığıdır. Bu akıl, nasslarla beraber yürüyen Müslüman aklıdır.
Felsefe kelam ilişkisi, karşılıklı tartışmalar ve reddiyeler; yorum ve yorum felsefeleri; İslam düşüncesinin klasik döneminde hakim iki çizgi olarak kabul edilen rivayet ve dirayet tarzı ve her iki tarza göre eser yazanlar; batıni - zahiri yaklaşımlar; mezheplerin kurucuları ve temel paradigmaları; düşüncenin sanatla birlikte harmanlandığı alanlar olan şiir ve edebiyat; Müslümanların iletişimin ötesinde fikir ve eser üretim araçları olan en yaygın üç ortak dili (Arapça, Farsça, Türkçe) yaşayan medeniyet dilleri olarak kullanmışlardır.
Nihayetinde rivayet ve dirayeti cem eden tarih, tefsir ve hukuk ilminin büyük önderi Taberi; kelami akımların baş imamları Eş'ari ve Maturidi; batıni ve felsefi özgün akımlar İsmaililik ve İhvan-ı Safa; İslam Felsefesi'nin ve mantığın önderlerinden Sicistani, İbn Miskeveyh, Amidi, Ebheri, Nasıruddin Tusi, Kutbuddin Razi; hem dini ilimler hem de felsefi alanda göz sahibi olan Ragıb İsfahani, Gazali, Fahruddin Razi, İbn Ataullah İskenderi, Kutbuddin Şirazi, Şerif Cürcani; dil, düşünce ve edebiyat üstatları Kirmani, Ömer Hayyam, Ziyauddin Übnu'l-Esir, Sadi Şirazi Fuzuli, Niyazi Mısri kadim medeniyetinin inşasında ana figürler olarak varlık ögtsermişlerdir.
