Mustafa Tuncel, hayata kötümser gözlerle bakan bir adamla, başına gelen tüm olumsuzluklara rağmen pes etmeyen bir delikanlının arkadaşlığını anlatıyor bu kitapta. Umutsuzluklardan umut yaratmanın nasıl mümkün olabileceğini işaret ediyor.
''Bu kentte, herkes hiçbir şeye aldırmadan yaşama dört kolla sarılmış görünüyor. Peki, ben neden böyleyim?
Her köşe başında, başımı belaya sokacak biriyle her an omuz tokuşturacağım saplantısı bana nereden musallat oldu? Başkalarının benden daha kötü olduğunu bana kim söyledi ve bundan niçin bu kadar ürküyorum?''
Hayat, vazgeçmemektir. Ve belki de başka hiçbir roman, bu gerçeği bu denli sarsıcı şekilde anlatmamıştır.
Mustafa Tuncel, hayata kötümser gözlerle bakan bir adamla, başına gelen tüm olumsuzluklara rağmen pes etmeyen bir delikanlının arkadaşlığını anlatıyor bu kitapta. Umutsuzluklardan umut yaratmanın nasıl mümkün olabileceğini işaret ediyor.
''Bu kentte, herkes hiçbir şeye aldırmadan yaşama dört kolla sarılmış görünüyor. Peki, ben neden böyleyim?
Her köşe başında, başımı belaya sokacak biriyle her an omuz tokuşturacağım saplantısı bana nereden musallat oldu? Başkalarının benden daha kötü olduğunu bana kim söyledi ve bundan niçin bu kadar ürküyorum?''
Hayat, vazgeçmemektir. Ve belki de başka hiçbir roman, bu gerçeği bu denli sarsıcı şekilde anlatmamıştır.
