İvan İlyiç artık kanepeden hiç kalkmıyordu. Çoğu zaman yüzü duvara dönük olarak yatıyor, bir yandan acılar içinde kıvranıyor ve hep o cevabını veremediği soruları sorup duruyordu: "Ne bu? Ölüm olduğu doğru mu?" İçindeki ses yanıt veriyordu: "Evet, doğru!" Tekrar soruyordu: "Peki, bu acılar neden?" İçimdeki ses yine yanıtlıyordu: "Nedeni yok! Yalnızca acılar..." Bunun dışında ve ötesinde başka hiçbir şey yoktu. Dünya edebiyatının ölümsüz imzalarından Tolstoy'un, ölümün gizemine dair ipuçları verdiği ve insanın ölüm karşısındaki çaresizliği ile şaşkınlığını anlattığı, niceliği küçük ama niteliği büyük kitabıdır.
İvan İlyiç artık kanepeden hiç kalkmıyordu. Çoğu zaman yüzü duvara dönük olarak yatıyor, bir yandan acılar içinde kıvranıyor ve hep o cevabını veremediği soruları sorup duruyordu: "Ne bu? Ölüm olduğu doğru mu?" İçindeki ses yanıt veriyordu: "Evet, doğru!" Tekrar soruyordu: "Peki, bu acılar neden?" İçimdeki ses yine yanıtlıyordu: "Nedeni yok! Yalnızca acılar..." Bunun dışında ve ötesinde başka hiçbir şey yoktu. Dünya edebiyatının ölümsüz imzalarından Tolstoy'un, ölümün gizemine dair ipuçları verdiği ve insanın ölüm karşısındaki çaresizliği ile şaşkınlığını anlattığı, niceliği küçük ama niteliği büyük kitabıdır.
