"Kara cüppeli rahip, son kez hepsine seslendikten sonra bir kenara çekildi. İki muhafız mahkumların yanına geldi. Üzerlerine bol gelen geniş kaftanlar giymiş infaz ekibi yerini aldı. Tam o sırada Dostoyevski'nin yüreğini ayağa kaldıran borazanlar çalmaya başladı. Trampetler onlara eşlik etti. Göz ucuyla arkadaşlarına baktı. Hepsi başları önünde, pabuçlarının ucuna bakıyordu. En baştan duran Kuzmim hâlâ titriyordu. Dostoyevski en çok ona dikkat ediyordu. Mombelli dirseğiyle dürtünce başını kaldırdı. Ölüm mangası hazırdı..."
"Kara cüppeli rahip, son kez hepsine seslendikten sonra bir kenara çekildi. İki muhafız mahkumların yanına geldi. Üzerlerine bol gelen geniş kaftanlar giymiş infaz ekibi yerini aldı. Tam o sırada Dostoyevski'nin yüreğini ayağa kaldıran borazanlar çalmaya başladı. Trampetler onlara eşlik etti. Göz ucuyla arkadaşlarına baktı. Hepsi başları önünde, pabuçlarının ucuna bakıyordu. En baştan duran Kuzmim hâlâ titriyordu. Dostoyevski en çok ona dikkat ediyordu. Mombelli dirseğiyle dürtünce başını kaldırdı. Ölüm mangası hazırdı..."
